U MONTE ROMITA

Era  prieste,  a  niusciun'ora,  na  telefonata:  ama  je    o  monte  Romita,  oj   scenne  a  Maronna, ng'e'  tanta  gente, je   ra    muntagna  so'  nnammurate ,  senza  penza'  roj  vote,  cu  st'amiche  mie,  nge  sime  avviate  pe  na  specie  re  via   ca  nun  e'  via  inta  a  muntagna  chiena  re  albere  gigante,  re  macchie  re  fiure  nu  suonne,  n'incante,  nu  paravise....ma  nun  sime  ngoppa  a  terra ?     ca'  tutte  e'  natura,   cumma   u  Signore  ha  criata,  ma  se  sape,  e'  chiare  cca'  l'ommene  nun  e'  arrevate!  u  progresse  nun  ha  tuccate,  nun  te  rai  cunte  cca'  nun  ge'  cemente,  nun  ge  so'  vianove,  mancu  palazze,  cca  ge  passame,  roi  vote  a  l'anne:  quanne  scenne  e  saglia  a  Maronna !  sta  muntagna  appartiane  a  Maronna  e  a  Maronna  n'adda  guarda',  nui  ama  vini'  sule  roi  vote  a  l'anne!....